Inne tematy

Wywoływały tam żywe zainteresowanie. W 1927 r. film Podróż po Polsce ilustrował odczyt von Stazerena pt. Polska współczesna, wygłoszony w Rotterdamie. Na ekranach wiedeńskiego kina Urania wyświetlany w 1929 r. film pt. Polowanie na wilki w Polsce cieszył się dużym powodzeniem. Dawał on obraz życia wiejskiego i miejskiego w Polsce. Prasa wiedeńska wyrażała się o nim z uznaniem. Projekcja filmu Polska w przeszłości i teraźniejszości miała miejsce w Paryżu 19 lutego 1931 r. w sali Wagram podczas…

Krótką wzmiankę zamieściła prasa o filmie Dłuto i pędzel, zrealizowanym w 1932 r. w Paryżu przez A. Bohdziewicza. Tematem filmu była praca i dzieła rzeźbiarza Józefa Klukowskiego, który w 1932 r. otrzymał złoty medal na olimpiadzie w Los Angelos. Film był wywiadem. Zdaniem recenzenta „należy przyznać realizatorom, że z tego tematu zdołali wydobyć wiele czysto filmowych wartości. Stworzyli szereg niezwykle ciekawych obrazów (np. następstwa martwych i żywych natur na filmie, kilka zbliżeń, fotograficzne wyzyskanie materiału…

Opracowany pod każdym względem nader starannie, obrazuje doniosłość wynalazku Lukasiewicza, obfitość i bogactwo polskich złóż naftowych, rozwój przemysłu naftowego w Polsce oraz jego znaczenie dla naszego życia gospodarczego. Miarą wykonania filmu są ciekawe zdjęcia pracy poszczególnych narzędzi wiertniczych pod ziemią, wykonane na specjalnych modelach”. Recenzent sugerował, że jako cenną pomocą naukową winny nim zainteresować się zarówno Minister- two Spraw Wewnętrznych, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, jak i Ministerstwo WRiOP i umożliwić mu rozpowszechnianie. Tym bardziej że jako…

Filmy ich firmowały wytwórnie, w których pracowali. Z nielicznych recenzji, zamieszczonych w czasopismach, parę słów poświęcono filmom. Wilno i uroczystości koronacji obrazu Matki Boskiej Ostrobramskiej, Nafta, Ci, co czuwają, Polska w przeszłości i teraźniejszości, Dłuto i pędzel. Film o Wilnie, zrealizowany w 1927 r. przez Włodzimierza Stępow- skiego, według opinii recenzenta był „dziełem wybitnego talentu fotografa, realizatora i operatora”. Przed oczami widzów przesuwały się kolejno „w świetnych, ostrych, w cudowne motywy ujętych zdjęciach wybrzeża Wilii, lasy i…

Tematem wielu z nich była stolica. Ukazane zostały zabytki miasta i okolicy w takich filmach, jak Warszawa, Pomniki w Warszawie, Parki i ogrody w Warszawie, Wilanów, Pałac na Wilanowie i jego zabytki. Tematem innych filmów były poszczególne miasta polskie i regiony naszej ziemi. Można tu wymienić takie filmy, jak Bydgoszcz, Lublin, Łódź, Miasta pomorskie, Miasta województwa krakowskiego, Miasta województwa kieleckiego, Widoki Wilna, Z biegiem Dunajca, Puszcza Białowieży, Sztuka ludowa w łowickiem i in. Drugą grupę stanowiły…

W latach 1927—1932 poza Instytutem Filmowym produkcją filmów oświatowych zajmowały się wytwórnie: Depkin, która od 1930 r. pracowała pod firmą Centrala Propagandy Filmu Naukowego (CPFN), Film Studio i Wytwórnia Doświadczalna. Pewne próby podjęła też wytwórnia Koraj-Film w Łodzi. W 1927 r. zrealizowała ona film Powrót taty z Ignacym Czałczyńskim, kierownikiem artystycznym Koraj-Filmu, w roli zbójcy. Był to pierwszy film z ballad Mickiewiczowskich, jakie były w planach wytwórni. Producenci, wierzyli, że dobrze opracowany film oświatowy będzie…

Dotyczyło to szczególnie samej stolicy, od której zamierzano rozpocząć zdjęcia. Podkomisja pragnęła posługiwać się tylko najlepszymi operatorami. W dwa lata później, w 1929 r., inicjatywę realizacji filmów krajoznawczych podjęło Centralne Biuro Filmowe. Polska na taśmie filmowej miała być reprezentowana na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu. Projekt podjęli: prezes A. Niemirski i H. Zagrodziński. Założyli oni spółkę na zasadach handlowych pod firmą Polska w Filmie. Kapitał złożyły w miarę możności wszystkie krajowe wypożyczalnie i laboratoria oraz niektóre…

W miarę rozwoju ośrodków rozpowszechniania wzrastały narzekania na brak odpowiednich filmów i ich wygórowane ceny. Zarządzenia, dotyczące zniżki podatkowej, stworzyły możliwości wzrostu produkcji. Na plan pierwszy wysuwała się potrzeba filmów o Polsce, jej bogactwach, życiu i obyczajach. Inicjatywę realizacji takich obrazów filmowych podjęły: Międzyministerialna Komisja Turystyczna i Centralne Biuro Filmowe. Już w 1926 r. przy Komisji Turystycznej powstała Podkomisja Filmowa. W skład jej weszli przedstawiciele niemal wszystkich ministerstw. Przewodniczącym został K. Błeszyński, ówczesny kierownik Biura Filmowego, sekretarzem…