Inne tematy

W dniu 19 IX następowała wymiana gimnazjum im. Staszica otrzymywało film Las i przeróbka drzewa, gimnazjum Poniatowskiego Zabawy i sporty na świeżym powietrzu, im. Chałubińskiego Walcowanie stali, im. Żeromskiego Drezno, a im. Sienkiewicza Prządka jedwabnik. Po pięciokrotnej takiej wymianie Prządka trafiała do gimnazjum im. Poniatowskiego w czasie od 7 X do 12 X, czyli w 20 dni po gimnazjum im. Staszica. Pierwotnie opłaty za wypożyczone filmy po 5 zł od filmu miały pokrywać same szkoły,…

Na każdy film przypadało pięć dni, w ciągu których należało go wyświetlić w grupie przynależnych do siebie szkół i odesłać do następnego zakładu, uwidocznionego w planie. Ogół punktów, w których znajdowały się aparaty, podzielono na dziesięć grup, odpowiadających ilości kopii każdego filmu. Wszystkie filmy zgrupowano w ośmiu cyklach programowych, po pięć filmów w każdym. Każda z dziesięciu grup otrzymywała jednocześnie po pięć filmów danego cyklu, tworzącego jednostkę programową pewnego kompleksu zagadnień. Filmy były wymieniane w obrębie…

Instytut zawarł umowę z laboratorium Falanga, które posiadało specjalną aparaturę do redukcji filmów normalnych, 35 milimetrowych, na wąskie, 16 mm, przystosowane do projektorów szkolnych. Na aparaturze tej do końca 1936 r. zredukowano około 40 filmów bądź produkcji krajowej, bądź zagranicznych, zakupionych dla celów szkolnych przez Ministerstwo WRiOP. Przeprowadził też PAT pertraktację ze Związkiem Producentów Filmów Krótkometrażowych w sprawie nabycia niektórych wyróżnionych filmów, wykonanych przez członków Związku. Zakupione przez Ministerstwo wąskotaśmowe aparaty typu André Debrie w ilości…

Właściwe formy, odpowiadające bardziej ideom Mirandoli czy Kraskowskiego, miała przybrać nauka z metodycznym wykorzystaniem filmu, rozpoczęta tytułem eksperymentu z początkiem roku szkolnego 1936/1937. Pierwotne zamierzenia Ministerstwa WRiOP, wprowadzenia nowej pomocy dydaktycznej w roku szkolnym 1935/1936, nie zostały zrealizowane i okólnik nr 59 z 9 VII 1935 r. nie ujrzał światła dziennego. Powodem przesunięcia terminu była, według wyjaśnień Ministerstwa, „konieczność uwzględnienia niezbędnych zmian, jakich dokonać musiano w pierwotnym planie”. Długotrwała cisza i brak wieści o realizacji zapowiedzianego eksperymentu…

Wzięli w niej udział przedstawiciele władz kolejowych, wojskowych, samorządowych, prasy i turystyki. Podczas jazdy wyświetlano szereg filmów krajoznawczych, propagujących turystykę kolejową. Szczególne zainteresowanie wzbudziły filmy, odtwarzające piękno i urok regionalny różnych części kraju oraz film Królewskie miasto Kraków, zrealizowany przez Ufę przy współudziale Warszawskiej Kinematografii S. A.. Wagon kinowy mieścił 60 osób. Kursował w pociągach popularnych i dalekobieżnych na linii Kraków—Zakopane, Kraków—Warszawa i Kraków—Gdynia. Rozpowszechnianiem filmów oświatowych wśród młodzieży szkolnej w dalszym ciągu zajmowały się kinematografy miejskie,…

Na dziedzińcu Ministerstwa Spraw Wojskowych, w obecności władz wojskowych, z ministrem gen. T. Kasprzyckim na czele. Drugi pokaz zorganizowano tegoż dnia w godzinach popołudniowych na terenie baonu pancernego w obecności generalicji oraz całego szeregu przedstawicieli oddziałów i instytucji wojskowych, społecznych i organizacji P. W. Szczegółowych informacji udzielał zebranym szef Wojskowego Instytutu Na- ukowo-Oświatowego płk. Koc oraz konstruktor układu technicznego por. B. Ryło. Jeden z tych samochodów pozostawiono do dyspozycji Wojskowego Instytutu Naukowo-Oświatowego jako eksperymentalny. Praca jego…

Były to autobusy na podwoziu ciężarowym polskiego Fiata o podwójnych tylnych kołach. Posiadały krytą, w kolorze ochronnym karoserię, wyposażoną wewnątrz w szereg instalacji: znajdowała się tam własna wytwórnia prądu, agregad konstrukcji krajowej, dźwiękowa aparatura filmowa, radio, głośnik i mikrofon. W każdej miejscowości, niezależnie od warunków miejscowych (a więc i na wolnym powietrzu), tak wyposażony samochód mógł uruchomić kino dźwiękowe, nadawać audycje radiowe i muzykę z płyt przez ruchomy, umieszczony na dachu kabiny głośnik oraz przekazywać…

Rozpowszechnianie filmów oświatowych do września 1936 r. szło utartymi torami. Organizacje społeczno-oświatowe, posługujące się w swej pracy filmem, posiadały niekiedy całą sieć własnych kin wędrownych lub stałych. Wymienić tu można poza Polską Macierzą Szkolną, Towarzystwem Szkół Ludowych i Towarzystwem Czytelni Ludowych, Towarzystwem Budowy Szkół Powszechnych, Ligą Morską i Kolonialną także Wici, sejmiki powiatowe, Ochotnicze Straże Pożarne oraz osoby prywatne. Imprezy organizowane przez te instytucje z niewielkimi wyjątkami miały charakter dochodowy. Gros programu stanowiły więc polskie…