Czterdzieści filmów filmoteki szkolnej obsługiwało szkoły w ciągu 200 dni nauki

Na każdy film przypadało pięć dni, w ciągu których należało go wyświetlić w grupie przynależnych do siebie szkół i odesłać do następnego zakładu, uwidocznionego w planie. Ogół punktów, w których znajdowały się aparaty, podzielono na dziesięć grup, odpowiadających ilości kopii każdego filmu. Wszystkie filmy zgrupowano w ośmiu cyklach programowych, po pięć filmów w każdym. Każda z dziesięciu grup otrzymywała jednocześnie po pięć filmów danego cyklu, tworzącego jednostkę programową pewnego kompleksu zagadnień. Filmy były wymieniane w obrębie jednej grupy, w skład której wchodziło pięć zakładów macierzystych z przydzielonymi do nich szkołami. Poszczególny film docierał do każdej szkoły w rozmaitych odstępach czasu, nie większych jednak niż 20 dni lekcyjnych. Rozpatrzmy dla przykładu plan obiegu I programu, trwającego od 14 IX do 12 X 1936 r., w skład którego wchodziły filmy: Prządka jedwabnik, Las i przeróbka drzewa, Zabawy i sporty na świeżym powietrzu, Walcowanie stali i Drezno. Na 14 września Instytut PAT wysłał te filmy do każdej z dziesięciu grup, tylko każdy zakład macierzysty z przydzielonymi doń szkołami w tym samym czasie otrzymywał inny obraz filmowy i tak, np. w okresie od 14 do 18 IX, gimnazja warszawskie im. Staszica i im. Poniatowskiego; radomskie im. Chałubińskiego, kieleckie im. Żeromskiego i częstochowskie im. Sienkiewicza, należące do jednej grupy wyświetlały: gimnazjum im. Staszica film Prządka jedwabnik, im. Poniatowskiego Las i przeróbka drzewa, im. Chałubińskiego Zabawy i sporty na świeżym powietrzu, im. Sienkiewicza Drezno.