Day: 10 kwietnia 2014

Od 1928/1929 r. wprowadził do seansów rozrywkowych piętnasto minutowe filmy z cyklu Nauka i Wiedza. Miały one zapoznawać szerokie rzesze społeczeństwa z naukami przyrodniczymi oraz zdobyczami techniki. Początkowo jeden taki dodatek służył do dwóch zasadniczych programów, a w 1932/1933 r. ze zmianą każdego programu zmieniany był również program z cyklu Nauka i Wiedza. Drugą formą rozpowszechniania filmów oświatowych przez Kinematograf Miejski wśród szerokich rzesz społeczeństwa było organizowanie, począwszy od 1929/1930 r., specjalnych seansów oświatowych dla publiczności,…

Seanse były organizowane na takich przedmieściach, jak Wola, Ochota, Praga, Mokotów i Pelcowizna. Gdy w 1929/1930 r. zróżnicowano seanse według dwóch różnych poziomów dzieci (niższy dla oddziałów III, IV, V; wyższy dla — VI, VII), przez jedną połowę miesiąca program niższy był wyświetlany w centrum, wyższy zaś na peryferiach; przez drugą odwrotnie. Taka organizacja zaoszczędzała czas na przejście dzieci ze szkoły do kina. Pokazy odbywały się w godzinach szkolnych. Każdy seans szkolny, a nieraz nawet każdy…

W organizowaniu rozpowszechniania filmów oświatowych na terenie Warszawy brał żywy udział Zarząd miasta. Otwarty 18 XII 1926 r. Kinematograf Miejski w gmachu b. Teatru Bogusławskiego, zgodnie z uchwałą Magistratu z 21 XI 1926, rozpoczął akcję kulturalno-oświatową w dwu kierunkach: kinematografu oświatowo-szkolnego i rozrywkowego. Kierownictwo seansów oświatowych zostało powierzone jednemu z zastępców inspektora szkolnego. Miał on czuwać nad dostosowaniem treści i poziomu seansów do bieżącego programu, przerabianego przez dziatwę szkół powszechnych. Do zadań kierownika należało układanie…

Środki na ten cel stawały się coraz skąpsze i nie pozwalały na pełne wykorzystanie realizowanych filmów. Od jesieni 1930 r. w celach propagandowych Sekcja Rolnicza Instytutu wprowadziła projekcje bezpłatne dla kierowników akcji oświatowej. Projekcje odbywały się w gmachu Instytutu. Pełen rozwój Instytutu przypada na lata 1929—1931. Rok 1929 — okres wzmożonej produkcji filmów w latach następnych ustąpił miejsca ich rozpowszechnianiu. Skutkiem jednak przerwy dotacji ministerstw (ogólna jej suma wyniosła 357 350 zł, w tym 135 000 zł…

Współcześnie z pracą nad aparatem siwym Prószyński opracowywał programy szkolne oraz sposoby techniczne, umożliwiające wykorzystanie wszystkich istniejących taśm filmowych, bez względu na ich szerokość, za pomocą kopiowania ich na filmy swego wymiaru. Przypuszczalnie Instytutowi należy przypisać wydanie Memoriału w sprawie kinematografu dydaktycznego, w którym szczegółowo został omówiony wynalazek aparatu o szerokości 12 mm, co umożliwiało wprowadzenie filmu do szkoły: „Obecnie wobec powyższego rozwiązania problemu informuje memoriał można przystąpić do wprowadzenia kina na wykłady bez obawy,…

Film Rybactwo, który ilustrował budownictwo stawowe, rozmnażanie się ryb, ich hodowlę, połowy zimowe i letnie oraz transport, powstał na zamówienie Związku Organizacji Rybackich. Kilka filmów naukowych wyprodukował też Instytut dla Uniwersytetu Warszawskiego. Jest rzeczą oczywistą, że w pierwszym rzędzie były realizowane filmy potrzebne dla ministerstw, z których inicjatywy Instytut powstał. Do popularyzacji wiedzy o filmie, zaznajamiania nauczycieli i działaczy oświatowych z obsługą aparatów projekcyjnych służyły wymienione już środki propagandowe (kursy, odczyty i projekcje). Instytut pośredniczył też…

Negatywów oraz udostępnianie ich uczniom, szkołom i instytucjom wychowawczo-rolniczym i innym, rozpowszechnianie wśród sfer pedagogicznych i organizacji społeczno-zawodowych wiedzy i umiejętności zastosowania kinematografu przez urządzanie kursów, odczytów, pokazów aparatów oraz przez wydawnictwa i gromadzenie literatury. Można powiedzieć, że Sekcja Ogólnooświatowa podjęła zadania byłego Instytutu Pokazów Świetlnych. Rok 1928 był okresem ustalania form organizacyjnych Instytutu. Początkowo mieścił się on w gmachu Muzeum przy ul. Krakowskie Przedmieście 66, a od r. 1929 uzyskał (dzięki poparciu Ministerstwa WRiOP) własny…

Kiedy w Rzymie czynione były ostatnie przygotowania do otwarcia Międzynarodowego Instytutu, Ministerstwo WRiOP zaproponowało Komitetowi Muzeum zorganizowanie specjalnego Instytutu, mającego na celu produkcję i rozpowszechnianie filmu badawczego, szkolnego i oświatowo-kulturalnego. Propozycja została przyjęta i w drugiej połowie 1928 r. w porozumieniu obu Ministerstw powstał Instytut Filmowy przy Muzeum Przemysłu i Rolnictwa jako jednostka autonomiczna. Stosownie do zadań powstały w Instytucie dwie sekcje: Rolnicza, której kierownikiem został Henryk Wysokiński, i Ogólnooświatowa kierownik inż. Henryk Suchorzewski. Na dyrektora…