TEMATYKA FILMÓW OŚWIATOWYCH

Według danych statystycznych w latach 1933—1936 ogólna produkcja wynosiła 456 filmów krótkometrażowych i 12 średnio metrażowych, w tym około 180 uznano za kształcące. Gros twórczości stanowiły filmy zrealizowane przez członków ZPFK, którzy w tym okresie wykonali 273 filmy. Szereg obrazów z dziedziny sportu i kultury fizycznej wykonała wytwórnia Z.S.Film.
Jeżeli porównamy zużycie taśmy na produkcję długometrażową z zużyciem taśmy przez realizatorów krótkiego metrażu, przekonamy się, że różnica ta nie była duża. Np. w 1932 r. zrealizowano 41 435 m krótkich filmów i 42 350 m filmów pełno programowych różnica wynosiła tylko 915 m. W 1935 r. produkcja krótkiego metrażu była o 4135 m mniejsza niż filmów długo metrażowych Z tego widzimy, że znaczenie gospodarcze interesującego nas gatunku filmu również było duże. Tematyka produkcji nie wybiegała poza przeciętność. W dalszym ciągu na plan pierwszy wysuwały się obrazy krajoznawcze, popularyzujące folklor, życie społeczne i gospodarcze poszczególnych regionów. Na uwagę zasługują tu takie filmy, jak Polesie kraina tęsknych pieśni, Morze wileńskie, Wilno miasto wspomnień, Zew trombity, Horodno miasto glinianych garnków. Inne filmy popularyzujące folklor to Salve Regina, Tańce ludowe itp.