Inne tematy

Francuskich, angielskich, niemieckich, japońskich i in., które zapoznawały naszych twórców z osiągnięciami zagranicznymi w dziedzinie techniki stosowania środków wyrazowych. Były to pokazy organizowane sporadycznie. Odbywały się w salach kina Rialto, Filharmonii, na Uniwersytecie Warszawskim lub w Towarzystwie Higienicznym. Organizacja stałej planowej wymiany międzynarodowej filmów kształcących była jednym z pierwszych zadań, jakie stały przed Międzynarodowym Instytutem Kinematografii Kształcącej. W grudniu 1933 r. odbyło się doroczne posiedzenie Rady Zarządzającej Instytutu, w którym wziął udział delegat Polski Ryszard Ordyński, mianowany…

Filmy realizowane przez polskich twórców również coraz częściej przekraczały granice kraju. Wyświetlane na festiwalach i spotkaniach międzynarodowych niejednokrotnie zyskiwały należne im uznanie. Np. w eksperymentalnym filmie Gustawa Puchalskiego pt. Wizje obłąkanego, pokazywanym w 1933 r. w Międzynarodowym Instytucie Kinematografii Kształcącej i w 1934 r. na festiwalu w Wenecji, uczestnicy podkreślali pomysłową koncepcję i ciekawą realizację. Film Polesie otrzymał srebrny medal w 1936 r. na festiwalu w Wenecji, gdzie współzawodniczył o palmę pierwszeństwa z sześćdziesięciu innymi filmami,…

Zamierzenia Ministerstwa Komunikacji natrafiały na nieprzewidziane przeszkody. Początkowo nie można było sprowadzić tych filmów do kraju, a następnie utrudniano ich eksploatację, nie przyznając im zniżki podatkowej, co zamykało im drogę na ekrany. Przypuszczać należy, że była to cicha akcja samoobrony Związku Producentów Filmów Krótkometrażowych, który mając wielkie trudności z eksploatacją filmów własnych, nie chciał dopuścić do wyświetlania obrazów stojących bądź co bądź na dużo wyższym poziomie technicznym. A może była to ukryta opozycja przeciwko ukazywaniu naszemu…

„Film” np. stwierdzał, że Wilno cieszyło się w Berlinie wielkim powodzeniem, „gdyż wykonanie jego stoi na najwyższym poziomie techniki artyzmu”. O Tatrach i Góralach „Kino i Rewia dla Wszystkich” informowało, że „doskonałe sceny, tańce ludowe, zwyczaje; obyczaje i muzyka oddają w artystyczny sposób folklor polskich Tatr. Przepiękne krajobrazy, życie zwierząt tatrzańskich itd. uzupełniają film, który ściągnie zapewne masy zagranicznych turystów do Polski”. Na przykładzie filmu Warszawa, który posiadamy w zbiorach Centralnego Archiwum Filmowego, możemy przyłączyć się do…

Zgodnie z porozumieniem Ministerstwa Komunikacji z wytwórnią niemiecką, której przedstawicielem w Polsce była Warszawska Kinematograficzna S.A., podjęła się ona zrealizowania kilku filmów o tematach kulturalnych i propagandowo-turystycznych, z uwzględnieniem tych momentów, które przede wszystkim zwracały uwagę zagranicy. Warszawska wytwórnia zamówiła w Ufie dwie kompletnie wyposażone ekipy filmowe, z których jedna, pod kierunkiem reżysera W. Pra- gera, przybyła niezwłocznie do Polski*5. W wyniku tej współpracy zrealizowano sześć filmów: Warszawa, Kraków, Wilno, Huculszczyzna, Tatry i Górale oraz Wieś…

Piękno krajobrazu i starej kultury polskiej przyciągało do Polski zagraniczne ekspedycje filmowe, które utrwalały na taśmie poszczególne regiony naszej ziemi dla ukazania ich swoim rodakom. W 1933 r. Paryż oglądał film o Pomorzu polskim, zrealizowany przez Roberta Alexandre’a członka ekspedycji Pathe Natan. W roku następnym film ten oglądali widzowie w Brukseli. Szeroko omawiany w prasie francuskiej, uznany został jako wymowny i bezstronny dokument polskości Pomorza. W dwa lata później piękno Tatr i Pienin utrwalił na taśmie amerykański…

Układ luźny miał tę dobrą stronę, że pozwalał na swobodny dobór odcinków w zależności od zagadnienia, stanowiącego przedmiot nauki. Całość, wynosząca około 3700 m, dzieliła się na siedem części, z których każda, złożona z 2—3 odcinków zbliżonych treścią, przeznaczona była do wyświetlania w ciągu 20—30 minut a wraz z przewidzianymi objaśnieniami 45 minut, czyli tyle, ile trwa jedna lekcja. W celu metodycznego opracowania poszczególnych odcinków filmu ułatwienia nauczycielom i prelegentom pracy Ministerstwo wydało szereg broszur, zasadniczo po…

Z myślą o młodzieży, jej nauczaniu zgodnie z nowymi programami, obowiązującymi od 1935r. był film Polska współczesna, zrealizowany z inicjatywy Ministerstwa WRiOP przez Instytut Filmowy przy Muzeum Przemysłu i Rolnictwa. Pierwsza część tego filmu pt. Polska gospodarcza została wykonana w 1934 r. Realizatorzy i inicjatorzy filmu mieli na uwadze głównie młodzież wyższych oddziałów szkoły powszechnej oraz szkół zawodowych dokształcających. Plan całego filmu obejmował całokształt materialnej i duchowej kultury Polski. Zrealizowaną część gospodarczą o kulturze materialnej poprzedzał wstępny odcinek pt….