Planowa współpraca w realizacji polskich filmów kulturalnych

Zgodnie z porozumieniem Ministerstwa Komunikacji z wytwórnią niemiecką, której przedstawicielem w Polsce była Warszawska Kinematograficzna S.A., podjęła się ona zrealizowania kilku filmów o tematach kulturalnych i propagandowo-turystycznych, z uwzględnieniem tych momentów, które przede wszystkim zwracały uwagę zagranicy. Warszawska wytwórnia zamówiła w Ufie dwie kompletnie wyposażone ekipy filmowe, z których jedna, pod kierunkiem reżysera W. Pra- gera, przybyła niezwłocznie do Polski*5. W wyniku tej współpracy zrealizowano sześć filmów: Warszawa, Kraków, Wilno, Huculszczyzna, Tatry i Górale oraz Wieś polska. Zadanie polskich filmowców polegało przede wszystkim na opracowywaniu scenariuszy, np. film o Krakowie zrealizowano według scenariusza dr. Łepkowskiego. O filmach tych pełne uznania wieści przekazywała prasa prorządowa. Dla „Kuriera Porannego” były one „maleńkim arcydziełem kultury polskiej”. Odtwarzały krajobraz i kulturę polską „w tak artystyczny sposób, jaki rzadko spotyka się w tym dziale, nawet w zagranicznej sztuce filmowej”. W inym miejscu pisząc o filmie Święto ludu polskiego, podkreślano w tymże czasopiśmie, że „tętni on życiem”, że obiektyw operatora podchwytywał po malarsku wszystko, co było najpiękniejsze, „ukazując Polskę, kraj wspaniałych typów ludzkich i dziwnych melodyjnych pieśni. Przenośna kamera dźwiękowa notowała nie reżyserowane w studio, ale śpiewane w polu czy w chacie pieśni okolicznościowe, pogwarki i śmiechy.