Zywa szopka krakow 2014

Inaugurację poprzedziło zatwierdzenie statutu przez Radę Ligi Narodów 30 sierpnia 1928 r. oraz podpisanie 6 IX 1928 r. dekretu rządu włoskiego, upoważniającego do stworzenia i utrzymania Instytutu. Stosownie do tego dekretu Instytut był autonomiczną jednostką prawną. Rząd włoski udzielał mu pomieszczeń, niezbędnych do jego normalnego funkcjonowania, pokrywał koszty instalacji Instytutu, współdziałał w pokrywaniu jego wydatków rocznych, przeznaczając na ten cel sumę 600 000 lirów. Ani państwo włoskie, ani Liga Narodów nie przyjmowały żadnej odpowiedzialności finansowej z racji istnienia i prowadzenia Instytutu. Mógł on korzystać ze źródeł dochodu w postaci darów w naturze, legatów i subwencji, jakie Rada Administracyjna Instytutu uznała za możliwe zapewnić mu dla rozwoju jego prac. Rząd włoski przyjmował na siebie powyższe zobowiązania na przeciąg dziesięciu lat. Mogły być one milcząco przedłużane na dalszy dziesięcioletni okres. Wymówienie następowało przynajmniej dwa lata przed upływem odpowiedniego terminu.
Sprawozdania roczne o swej działalności Instytut miał składać Radzie Ligi Narodów, która podawała je do wiadomości wszystkim swoim członkom oraz rządowi włoskiemu. Organami Instytutu były: a) Rada Administracyjna, b) Stały Komitet Wykonawczy i c) dyrektor Instytutu.