Julian kornhauser pochodzenie

W przemówieniu inauguracyjnym znowu podkreślono wielkie znaczenie kina dla pedagogiki i kultury. „Młodzież nasza mówił prezes S. Zagrodziński zamiast suchych wykładów o krajach zagranicznych, winna raczej zapoznawać się z nimi na magicznym płótnie kina. Uważam, że kino jest najwspanialszym środkiem wymiany kultury albo wzajemnego rozpoznawania się poszczególnych narodów”. Duży nacisk położyli organizatorzy wystawy na dział dydaktyczny, składający się z dwóch części: teoretycznej i pokazu filmów. Część teoretyczna zapoznawała szeroką publiczność z ówczesnym stanem filmu naukowego (film medyczny, sanitarny, przyrodniczy) i propagandowego (wojna przeciwlotnicza). Wykresy obrazowały m. in. statystykę filmów na usługach szkolnictwa oraz oświaty ludowej. Cykl pogadanek, wygłaszanych o filmie przez radio, również poruszał zagadnienie filmu propagandowo-naukowego. Wielkie zainteresowanie wzbudzały wynalazki z dziedziny kinematografii naukowej, jak aparaty Prószyńskiego czy aparat do projekcji dziennej T. Gregorowicza, na którym były wyświetlane filmy naukowe w czasie trwania wystawy. Liczne nagrody, przyznane na wystawie, miały zachęcić wynalazców i twórców do dalszych wysiłków i zadokumentować zwrot stosunku czynników oficjalnych do filmu. W czasie trwania wystawy obradował w Warszawie I Wszechpolski Zjazd Branży Filmowej.