Ilu polskich lotników uczestniczyło w bitwie powietrznej o anglię

Aby przełamać opory uprzedzeń i skłonić Ministerstwo do dalszych kroków, filmowcy postanowili ukazać swój dotychczasowy dorobek szerokim rzeszom społeczeństwa oraz zapropagować kulturalne i artystyczne znaczenie kina. Temu właśnie celowi miała służyć wystawa foto-kinematograficzna, zorganizowana w czasie od 8 IX do 3 X 1927 r. w Dolinie Szwajcarskiej pod egidą Polskiego Związku Przemysłowców Filmowych i Polskiego Towarzystwa Miłośników Fotografii. Organizatorzy wierzyli, że wystawa skonsoliduje rozdrobnione dotychczas wysiłki, skoncentruje je i tym samym wzmoże. Zademonstruje przed szerokim forum wszystkie swe bogactwa kulturalne i artystyczne. Ukaże fazy ewolucji, jakimi szła kinematografia, by osiągnąć przedstawiony dorobek. Z drugiej strony pokładali nadzieję, że czynnik, który zachowywał dotychczas pewną rezerwę, czyli władze komunalne, a nawet rżąc chwilę otwarcia wystawy wezmą jako moment zaznaczenia swego zmienionego stosunku do filmu. W przemówieniu inauguracyjnym znowu podkreślono wielkie znaczenie kina dla pedagogiki i kultury. „Młodzież nasza mówił prezes S. Zagrodziński zamiast suchych wykładów o krajach zagranicznych, winna raczej zapoznawać się z nimi na magicznym płótnie kina.Uważam, że kino jest najwspanialszym środkiem wymiany kultury albo wzajemnego rozpoznawania się poszczególnych narodów”.