Inne tematy

Dawny Kraków i Warszawę, np. Szlakiem tradycji, Warszaw dawna i dzisiejsza, Warszawa w dniu jesiennym, Zwiedzajmy stolicę i in.); problemy pracy, narzędzia, bezpieczeństwo i walkę z żywiołami (W kopalni węgla, Uwaga, komunikat z frontu pracy, Centymetr, gram, sekunda), dokumenty z podróży polskich ekspedycji (np. 7000 m nad poziomem morza, Do Ziemi Torella, Siadami Indian, Z Adriatyku na Bałtyk). Obserwujemy też dalsze próby realizacji filmów naukowych, jak Wszechświat, Zwarcie, Wśród gwiazd itp. Zaznaczyć trzeba, że od założenia…

Według danych statystycznych w latach 1933—1936 ogólna produkcja wynosiła 456 filmów krótkometrażowych i 12 średnio metrażowych, w tym około 180 uznano za kształcące. Gros twórczości stanowiły filmy zrealizowane przez członków ZPFK, którzy w tym okresie wykonali 273 filmy. Szereg obrazów z dziedziny sportu i kultury fizycznej wykonała wytwórnia Z.S.Film. Jeżeli porównamy zużycie taśmy na produkcję długometrażową z zużyciem taśmy przez realizatorów krótkiego metrażu, przekonamy się, że różnica ta nie była duża. Np. w 1932 r….

W celu uczynienia zadość sprawiedliwości utworzone 14 XII 1936 r. związkowe komisje kwalifikowały filmy pod względem ich wartości, od czego Związek uzależniał wypłatę zysków z eksploatacji. Działalność tej komisji rozwinęła się w okresie następnym. Brak nagrody dla dobrych filmów krótkometrażowych był przedmiotem wielu dyskusji i wymiany zdań na łamach prasy lat 1933—1936. Krytycy wytykali, że wszystkie dziedziny kultury i sztuki zapewnioną mają opiekę i nagrody, tylko film puszczony jest samopas. Ubolewali, że „w obecnej dobie motoryzacji…

Zapewniało im duży popyt na rynku krajowym. Każdy z nich, wyświetlany np. w Warszawie z filmem zagranicznym, opodatkowanym na 60%, dawał zniżkę podatkową, wynoszącą 32,5%, a w kinie korzystającym ze zniżki specjalnej procent ten był jeszcze większy. Związek Producentów Filmów Krótkometrażowych również objawiał dużą aktywność w poszukiwaniu najwłaściwszej drogi rozwoju filmu. Dążenie jego do skupienia w swych szeregach wszystkich producentów krótkiego metrażu zostało uwieńczone powodzeniem w niespełna sześć miesięcy od daty zorganizowania Związku. W 1936 r….

Do prawomocności uchwał potrzebna była zasada jednomyślności. Wprowadzała ona w życie coś w rodzaju liberum veto, co stanowiło słabą stronę organizacji Rady. Projektanci tej zasady kierowali się pragnieniem, by żaden ze związków nie czuł się pokrzywdzony, by każda sprawa była załatwiana z uwzględnieniem postulatów poszczególnych grup. Związek krótko metraż owców reprezentowali w Radzie Ireneusz Plater-Zyberk i Józef Handt. Rada szybko wzięła się do dzieła. Współdziałała z władzami w opracowywaniu ustaw i rozporządzeń. Między innymi dzięki jej…

Ryszard Ordyński, który powiedział: Odrzucając krótkowzroczność i egoizm jednej tylko gałęzi przemysłu filmowego, związki zrozumiały, że dla utrwalenia i uzdrowienia go należy usiąść do wspólnego stołu i rezygnując nawet niejednokrotnie z małych efektów, szukać zwycięstwa ogólnego i dobra wszystkich zainteresowanych. Głos Rady powinien być głosem sprawiedliwości na wewnątrz, tj. dla uzgodnienia pewnych czasami krzyżujących się potrzeb jednych związków wobec innych, ale ma być zarazem głosem sprawiedliwości na zewnątrz wobec ciężkich, bardzo często niesłusznych ataków w jedną…

Ze zwiększeniem liczby odbiorców-kinoteatrów i wprowadzeniem filmu do szkół. Pomimo te krytykowane niedociągnięcia stwierdzić można, że od założenia ZPFK, który uporządkował dziką i chaotyczną twórczość filmową na odcinku krótkiego metrażu przez .zawarcie umowy z PAT-em, zmonopolizowanie produkcji oraz eksploatacji, została umożliwiona niezależnym twórcom owocna praca między innymi w postaci gwarancji, że ich filmy znajdą się na ekranie. Odtąd datuje się nowa era polskiego krótkiego metrażu. Rozbieżne interesy różnych grup branży filmowej stale się zazębiały. Brak organizacji, która…

Od każdego ekranu według umowy ustalono cenę 750 zł (od 1934 r. — 550 zł) za trzy tygodnie wyświetlania, a po 100 zł za każdy tydzień następny. PAT inkasowała 8% wpływów z rozpowszechniania danego tytułu jako zwrot kosztów eksploatacji. Przede wszystkim ZPFK wypowiedział walkę Centrali Propagandy Filmowej. Zastosował wobec niej ostateczny środek obronny lokaut, wstrzymując dostawę krótkometrażówek krajowych wszystkim kinom warszawskim. Walka, trwająca sześć tygodni, skończyła się zwycięstwem i Centrala Propagandy Filmu Polskiego przestała istnieć. Było to jednak,…