Największy sukces dla naszych twórców przyniósł pokaz 15 IX 1937 r. w Berlinie

W Seminarium Filmowym Wyższej Szkoły Lessinga, zorganizowany pod egidą Reichsfilmkammer i niemiecko-polskiego instytutu. Na program złożyły się filmy: Polesie, Kujawiak, 39,8°, Warszawa jesie- nią i Trzy etiudy Chopina. Pokaz zgromadził przeszło tysiąc osób. Między innymi byli obecni wyżsi urzędnicy Ministerstwa Propagandy, przedstawiciele przemysłu filmowego i prasy filmowej oraz wielu Polaków. Organizator tego pokazu, Juliusz Turbowicz, pisał: Na sali panował nastrój lekkiego zażenowania i, jak słusznie przewidywałem, zaciekawienia. Nieufność ta znikła jednak już po pierwszym filmie, potem zamieniła się w prawdziwe zainteresowanie, które z każdą chwlą wzrastało jeszcze bardziej. Nie przesadzę, jeśli powiem, że pokaz polskich nadprogramów w Berlinie stał się prawdziwym sukcesem. Gorące oklaski, słowa zachwytu i zdziwienia, a nazajutrz obszerne sprawozdania we wszystkich pismach fachowych, podkreślające wysoki poziom artystyczny w krótkometrażówkach polskich. Tłumaczenia recenzji zamieszczonych w „Licht Bild Biihne”, „Film Express”, „Film Kurier” zamieściły nasze czasopisma filmowe. Rezultatem tego pokazu była sprzedaż Niemcom następujących filmów: Tańce Polskie, Polesie, 39,8° i Trzy etiudy Chopina.