DZIAŁALNOŚĆ INSTYTUTU SPRAW SPOŁECZNYCH

Cękalski współpracował z Instytutem Spraw Społecznych i realizował filmy na jego zlecenie. Instytut ten był jedną z placówek, które należycie oceniły film jako pomoc w swej działalności i wykorzystywały go do badań specjalnych. Instytut Spraw Społecznych zajmował się badaniami bezpieczeństwa, higieny i kultury pracy. Początkowo realizował on filmy krótkometrażowe na szerokiej taśmie. Powstały wtedy: Uwaga, Zwarcie, W kopalni węgla. Filmy te były demonstrowane robotnikom w fabrykach polskich. Wyświetlane w Anglii zostały ocenione bardzo dodatnio. Następnie Instytut zarzucił jednak produkcję na szerokiej taśmie jako niepraktyczną i zaczął używać wyłącznie taśmy wąskiej. Na przełomie lat 1936/1937 uzyskał własne laboratorium przy ul. Asfaltowej, zorganizowane przez Andrzeja Honowskiego. Wytyczenie właściwego kierunku rozwoju filmu dydaktycznego oraz koordynacja poczynań w tym zakresie różnych zainteresowanych instytucji należały do zadań powołanej Rady Filmu Dydaktycznego i Naukowego, złożonej z przedstawicieli władz oświatowych, wojskowych, Politechniki Warszawskiej, Uniwersytetu Warszawskiego, Państwowego Zakładu Higieny i reprezentantów przemysłu. Oddzielone zostało tu wyraźnie zagadnienie filmu ściśle naukowego jako pomocy przy badaniach laboratoryjnych od filmu dydaktycznego. W pierwszej dziedzinie rola Rady sprowadzała się do koordynacji poczynań, a w szczególności do wymiany doświadczeń w dziedzinie tworzenia i stosowania filmu naukowego.