Sprawy kultury filmowej wprowadzają w zakłopotanie referentów ministerialnych

W Ministerstwie WRiOP istnieje wprawdzie okólnik, że wszystkie sprawy filmowe z terenu tego Ministerstwa- mają być skupione w Wydziale polityki oświatowej. Niestety, jednak w Wydziale tym, jak nam jest wiadome, jest jeden referent, którego ubocznym zajęciem, obok wielu innych referatów, jest również kwestia filmowa. Sprawa ta jest tym bardziej charakterystyczna, że Ministerstwo WRiOP ma na swoim własnym terenie cały szereg wewnętrznych spraw filmowych (około 500 kin szkolnych). Słowa te, napisane w rok po podpisaniu pierwszej instrukcji, świadczą o wielkiej obojętności władzy szkolnej dla spraw filmu oświatowego. Dopiero instrukcja z marca 1935 r. przyniosła utworzenie specjalnego referatu filmowego przy Wydziale Sztuki. W referacie tym odtąd skupiły się wszystkie sprawy filmowe, należące do kompetencji Ministerstwa, dotyczące filmu jako dzieła sztuki i jako czynnika oświaty szkolnej i pozaszkolnej. Przewodniczącym Komisji Oceny Filmów mianowany został dr Józef Mirski, autor wielu późniejszych artykułów o filmie jako pomocy naukowej, wiceprzewodniczącym Michał Rusinek. Ponadto do Komisji weszli spoza Ministerstwa: Antoni Bohdziewicz, Wanda Borudzka, Wanda Kalinowska i in. W ten sposób władze uczyniły zadość podnoszonemu wielokrotnie życzeniu uwzględniania także czynnika obywatelskiego w ocenie filmów.