Rozpowszechnienie aparatu ,,OKO”

Współcześnie z pracą nad aparatem siwym Prószyński opracowywał programy szkolne oraz sposoby techniczne, umożliwiające wykorzystanie wszystkich istniejących taśm filmowych, bez względu na ich szerokość, za pomocą kopiowania ich na filmy swego wymiaru. Przypuszczalnie Instytutowi należy przypisać wydanie Memoriału w sprawie kinematografu dydaktycznego, w którym szczegółowo został omówiony wynalazek aparatu o szerokości 12 mm, co umożliwiało wprowadzenie filmu do szkoły: „Obecnie wobec powyższego rozwiązania problemu informuje memoriał można przystąpić do wprowadzenia kina na wykłady bez obawy, iż podejmuje się jeszcze jedną ryzykowaną a kosztowną próbę”. Następnie memoriał zapowiadał utworzenie odpowiedniej wytwórni filmów: „Od samego początku zresztą urządzona będzie specjalna wytwórnia przygotowująca filmy według z góry zakreślonego programu w każdym dziale nauki, zgodnego z całorocznym wykładem obecnym, w czym udział brać będą profesorowie i nauczyciele jako ciało doradcze”. Rozpowszechnianie filmów każda sekcja prowadziła we własnym zakresie. Jak z zestawień wynika, grono odbiorców było raczej szczupłe. Dużym zainteresowaniem wśród rolników cieszyły się filmy rolnicze, zwłaszcza o hodowli drobiu i bydła oraz z konkursów przysposobienia rolniczego.