W miarę rozwoju akcji zainteresowanie wzrastało

Środki na ten cel stawały się coraz skąpsze i nie pozwalały na pełne wykorzystanie realizowanych filmów. Od jesieni 1930 r. w celach propagandowych Sekcja Rolnicza Instytutu wprowadziła projekcje bezpłatne dla kierowników akcji oświatowej. Projekcje odbywały się w gmachu Instytutu. Pełen rozwój Instytutu przypada na lata 1929—1931. Rok 1929 — okres wzmożonej produkcji filmów w latach następnych ustąpił miejsca ich rozpowszechnianiu. Skutkiem jednak przerwy dotacji ministerstw (ogólna jej suma wyniosła 357 350 zł, w tym 135 000 zł od Ministerstwa WRiOP), Instytut musiał myśleć o zdobywaniu własnych funduszów na dalszą egzystencję. Temu celowi miało m.in. służyć wykonanie szeregu dodatków kinowych, oddanych PAT do eksploatacji na terenie całej Polski. Pod koniec 1931 r. kryzys i zupełna przerwa dopływu subwencji postawiły Instytut wobec konieczności uszczuplenia swego stanu posiadania i zredukowania personelu do dwóch osób. W 1932 r. praca Instytutu ograniczała się już tylko do wykańczania filmów, rozpoczętych uprzednio, i organizowania płatnych pokazów.