ROZPOWSZECHNIANIE FILMÓW OŚWIATOWYCH

W organizowaniu rozpowszechniania filmów oświatowych na terenie Warszawy brał żywy udział Zarząd miasta. Otwarty 18 XII 1926 r. Kinematograf Miejski w gmachu b. Teatru Bogusławskiego, zgodnie z uchwałą Magistratu z 21 XI 1926, rozpoczął akcję kulturalno-oświatową w dwu kierunkach: kinematografu oświatowo-szkolnego i rozrywkowego. Kierownictwo seansów oświatowych zostało powierzone jednemu z zastępców inspektora szkolnego. Miał on czuwać nad dostosowaniem treści i poziomu seansów do bieżącego programu, przerabianego przez dziatwę szkół powszechnych. Do zadań kierownika należało układanie programów na poszczególne miesiące, angażowanie prelegentów do pogadanek wygłaszanych przed ważniejszymi filmami oraz regulowanie przydziału dziatwy na poszczególne dnie miesiąca. Od roku 1929/1930 programy seansów szkolnych ustalała specjalna Komisja Oceny Kinematograficznych Pokazów Szkolnych przy Wydziale Oświaty i Kultury. Do Komisji tej delegowany był kolejno na przeciąg jednego roku inspektor szkolny, który przejął funkcję byłego stałego kierownika seansów. Akcja Kinematografu Miejskiego została rozszerzona w r. 1928/1929. Począwszy od lutego 1929 r. inicjatorzy zorganizowali Kino Miejskie oświatowe — dzielnicowe dla udostępnienia seansów szkołom oddalonym od środka miasta. Urządzali serię seansów wyjazdowych na peryferiach, gdzie wyświetlano obrazy w salach szkół powszechnych lub w salach kin, specjalnie na ten cel wynajmowanych.