W pracy oświatowej film coraz częściej zastępował latarnię projekcyjną

Sięgał do nich bardzo często Wydział Oświaty Pozaszkolnej Polskiej Macierzy, ilustrując filmami odczyty, organizowane przez różne koła. Z filmu korzystało również Muzeum Przemysłu i Rolnictwa, uzupełniając nimi pogadanki dla młodzieży szkolnej. Na uwagę zasługuje działalność Związku Strzeleckiego w rozpowszechnianiu filmów. W dniu 1 II 1927 r. Związek ten uruchomił pierwszy kinematograf wędrowny, który docierał do osad wiejskich, gdzie wyświetlał filmy propagandowe z życia gospodarczego, oświatowe oraz fabularne produkcji polskiej. Półciężarowy samochód zaopatrzono we własną stację elektryczną, aparat projekcyjny oraz namiot na 500 osób. Obsługę tego kina wędrownego stanowili czterej strzelcy z Wacławem Kossowskim na czele. Brak dostatecznych źródeł uniemożliwił przebadanie wykorzystania filmu kształcącego poza terenem Warszawy. Dość skąpe dane informują współpracy Inspektoratu Szkolnego z Zarządem Miejskim w Toruniu. Wiemy, że planową działalność prowadził Miejski Kinematograf Oświatowy w Łodzi, istniejący już od 15 października 1922 r. Wyświetlał on filmy oświatowe bezpłatnie dla IV—VII oddziałów szkół powszechnych63. Rozpowszechnianie w dalszym ciągu zależało od inwencji i dobrej woli miejscowych władz samorządowych lub instytucji kulturalno-oświatowych.